Kraków ożywa muzyką: IX Salon Muzyczny przywraca XIX-wieczne tradycje

Już we wrześniu Kraków ponownie stanie się miejscem, gdzie muzyka klasyczna ożywia historyczne przestrzenie, a mieszkańcy mają szansę odkryć mniej znane oblicza naszej kultury. Tegoroczna odsłona krakowskiego festiwalu muzycznego to nie tylko powrót do tradycji XIX-wiecznych salonów, ale także okazja do poznania unikatowego dorobku polskich kompozytorów, często zapomnianych lub działających poza granicami kraju.

Muzyczne powroty do krakowskich salonów

Organizatorzy w tym roku postanowili skierować uwagę na salony muzyczne, które niegdyś tworzyły kulturalną tkankę Krakowa i były azylem dla polskiej tożsamości w trudnych okresach zaborów. Współczesna edycja festiwalu nawiązuje do tych tradycji, przywracając atmosferę muzycznych spotkań w autentycznych, historycznych wnętrzach. To właśnie tam zabrzmią dzieła nie tylko powszechnie znanych mistrzów, ale i kompozytorów, których los rzucił poza Polskę. Wśród nich znajdziemy takie postaci jak Maurycy Moszkowski czy Roman Palester, a także przedstawicieli pokolenia XX wieku – Szymona Laksa, Henryka Warsa i Mieczysława Wajnberga.

Przekrojowy program koncertowy – co, gdzie i kiedy?

Festiwal rozpocznie się 6 września w jednym z najstarszych krakowskich salonów przy ul. Studenckiej. Na inauguracji Polish Violin Duo w składzie Marta Gidaszewska, Robert Łaguniak oraz pianista Piotr Pawlak zaprezentują utwory Moszkowskiego i Palestra. Następnego dnia, 7 września, do zabytkowych wnętrz Pałacu Krzysztofory zaprosi publiczność koncert Hanny Hipp i Grzegorza Manii, którzy w swoim repertuarze skupią się na pieśniach Szymona Laksa – kompozytora o niezwykłej biografii.

W dalszej części festiwalu, 15 września, kwartet smyczkowy V4 poprowadzi Miranda Liu i wykona utwory Henryka Warsa – twórcy znanego przede wszystkim z muzyki filmowej, ale również kameralnej. 18 września, w salonie przy ul. Garncarskiej, wiolonczelista Bartosz Koziak oraz klawesynistka Elżbieta Stefańska zaproszą na podróż po barokowych sonatach gambowych Bacha, uzupełniając program o wyjątkowe połączenie instrumentów.

Na 26 września zaplanowano kolejny ważny punkt – Trio fortepianowe D-dur „Duch” Beethovena zaprezentuje Herbert Piano Trio, ponownie w nastrojowej scenerii przy Studenckiej.

Festiwalowe finały i muzyczne odkrycia

Końcówka miesiąca to prawdziwa gratka dla miłośników kameralistyki. 29 września w Pałacu Krzysztofory wystąpią Katarzyna Budnik (altówka) i Grzegorz Mania (fortepian), sięgając po utwory Wojciecha Gawrońskiego, Philippa Scharwenki i Zygmunta Stojowskiego. Festiwalowy finał przewidziano na 1 października – na scenie pojawi się światowej klasy duet fortepianowy: Charles Owen i Katya Apekisheva. Artyści wykonają zarówno kompozycje Mozarta i Schuberta, jak i utwory dwóch wielkich Polaków – Władysława Żeleńskiego i Witolda Lutosławskiego.

Dlaczego warto uczestniczyć?

Krakowski festiwal to nie tylko seria koncertów – to także lekcja historii miasta i muzyki. Wydarzenia zaplanowano w historycznych lokalizacjach, by uczestnicy mogli poczuć atmosferę dawnych salonów, gdzie muzyka była nieodłączną częścią życia społecznego i duchowego. Obok arcydzieł znanych kompozytorów, szczególny nacisk położono na twórczość Polaków, zwłaszcza tych działających poza ojczyzną, co stanowi unikalną wartość tegorocznego programu.

Festiwal jest otwarty dla wszystkich – na wiele koncertów wstęp jest wolny, dlatego organizatorzy zachęcają do udziału zarówno melomanów, jak i tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z muzyką klasyczną. Szczegółowy harmonogram oraz informacje o rezerwacjach dostępne są na stronie wydarzenia.

Co zyskujemy jako mieszkańcy?

Dzięki festiwalowi krakowianie i goście mają okazję na nowo odkryć miejsca, które przez lata kształtowały miejską kulturę, a jednocześnie wsłuchać się w utwory wybitnych, lecz nierzadko zapomnianych artystów. To nie tylko spotkanie z muzyką, ale i sposobność do zanurzenia się w dziedzictwie naszego miasta, poczucia wspólnoty i inspiracji na co dzień.

Warto zarezerwować czas na wydarzenie, które łączy tradycję z nowoczesnością, edukację z autentycznym przeżyciem artystycznym. Takie inicjatywy nie tylko urozmaicają kulturalny krajobraz Krakowa, ale i przypominają, jak ważne są miejsca, ludzie i historie, które budują naszą tożsamość.